Zmienne środowiskowe są to wartości przechowywane i zarządzane przez powłokę systemową. Służą do przechowywania wartości tych parametrów, które są najczęściej używane, dzięki czemu unika się wielokrotnego ich wpisywania. Istnieją w UniCloud domyślne zmienne, które mogą by używane w serwerach aplikacji dostarczanych w ramach platformy.

Aby stawić własne, niestandardowe zmienne środowiskowe, należy nawiązać z żądanym serwerem połączenie SSH i zadeklarować je w odpowiednim pliku konfiguracyjnym za pośrednictwem konsoli SSH. Poniżej zaprezentujemy jak ustawić zmienne na przykładzie serwera Apache Ruby, ale te same zasady będą obowiązywać dla pozostałych serwerów aplikacji (Java, PHP, Ruby, Python, node.js), a ponadto można je zastosować dla deklarowania zmiennych w innych typach kontenerów, takich jak serwery baz danych, nginx, węzły memcached itd.

Do ustawiania zmiennych środowiskowych i opcji JVM w serwerach aplikacji java stosuje się bezpośrednio panel UniCloud.

Ustawianie zmiennych niestandardowych

Pierwszą rzeczą jest nawiązanie połączenia z serwerem za pośrednictwem bramy SSH ponieważ dostęp do zmiennych możliwy jest jedynie za pomocą konsoli.

  1. Konieczne kroki do przejścia:

2. Po uzyskaniu połączenia z odpowiednim kontenerem wybierz katalog domowy:

UC-zmienneenv01Znajduje się w nim nieedytowalny plik bash_profile, który przechowuje domyślne zmienne środowiskowe. Aby zobaczyć jego zawartość, wpisz polecenie:

cat .bash_profile

UC-zmienneenv023. Aby móc ustawić własne, niestandardowe zmienne, w tym samym folderze musi istnieć plik o nazwie .bashrc. Domyślnie ten plik nie istnieje i należy go utworzyć, np. używając polecenia

vi .bashrc

UC-zmienneenv03Zauważ, że oba pliki są „ukryte”, aby je wyświetlić należy użyć ls z opcją -a

ls -a

UC-zmienneenv04

4. Teraz można już rozpocząć dodawanie zmiennych, wybierając tryb wprowadzania klawiszem Insert, używając formatu:

export {var_name}={var_value}

gdzie

  • var_name} – nazwa zmiennej, którą deklarujesz
  • {var_value} – wartość zmiennej

Aby zapisać zmiany i wyjść z powłoki edycji, należy w edytorze wcisnąć Esc, a następnie :wq i wcisnąć Enter

UC-zmienneenv05

5. Po ustawieniu zmiennych wymagane jest odświeżenie plików źródłowych. Odbywa się to automatycznie podczas ponownego nawiązania połączenia (np. używając komendy exit i ponownego nawiązania połączenia z serwerem. Można również wymusić dodanie pliku źródłowego, jak wskazano poniżej:

source ~/.bashrc
 UC-zmienneenv06

6. W prosty sposób możemy sprawdzić, jaki jest efekt naszych działań i czy zmienne zostały zastosowane prawidłowo:

echo ${var_name}

gdzie wartość {var_name} powinna odpowiadać wartości, którą deklarowaliśmy wewnątrz pliku konfiguracyjnego. Jeśli wszystko jest w porządku, ujrzysz wartość zadeklarowanej zmiennej:

UC-zmienneenv07

To już wszystko. Od tego momentu niestandardowa zmienna może być użyta wewnątrz całej aplikacji. Spróbuj potestować własne zmienne. Powodzenia!